Η ονομασία παραπλανά και η λέξη αγκινάρα παραπέμπει στο γνωστό φυτό, αλλά η λεγομένη αγκινάρα της Ιερουσαλήμ, ουδεμία σχέση έχει με την Ιερουσαλήμ, ούτε με την αγκινάρα. Ανήκει στην οικογένεια των Αστεροειδών κοινώς των ηλιοτροπίων και η προέλευσή της είναι η βόρειος Αμερική, όπου αποτελούσε βασική τροφή των ινδιάνων.
Ο Διονύσης Φέντας αγρότης Αγκινάρας Ιερουσαλήμ, εξηγεί πως πρόκειται για έναν κόνδυλο, που μοιάζει με πατάτα και τρώγεται κατ’ εξοχήν ωμό.
Έχει ζήτηση στις καλές κουζίνες και μπορεί να καταναλωθεί με όλους τους τρόπου που καταναλώνεται μια πατάτα.
Το πλεονέκτημά του βρίσκεται στους υδατάνθρακές του, οι οποίοι σε αντίθεση με τους περισσότερους κονδύλους, αποθηκεύουν τους υδατάνθρακές τους ως φυσικούς πολυσακχαρίτες και όχι ως άμυλο. (ανάλογα φυτά είναι το κρεμμύδι, τα σπαράγγια, το σκόρδο, οι μπανάνες κ.ά.) Με μικρή θερμιδική αξία, διαιτητικές ίνες και πρεβιοτικά αποτελέσματα, αυξάνει την απορρόφηση του ασβεστίου και βοηθά το πεπτικό σύστημα.
Σε ένα κτήμα με ανθισμένα τομπιναμπούρ αναδύονται περίεργες μυρουδιές. Ένα ελαφρύ άρωμα, που παραπέμπει στις ιδιότητες του φυτού.
Αρχικά διαπιστώθηκε ότι η ταχεία ανάπτυξή του φυτού και η ικανότητά του να αναπαράγεται από θαμμένα ριζώματα και κονδύλους προκαλούσε την ανεξέλεγκτη εξάπλωση του. Ο περιορισμός του ήταν πολύ δύσκολος και έτσι ο κ. Φέντας σκέφτηκε να το κάνει σύμμαχο, αντί να το αντιμετωπίζει ως ξενιστή.
Το μικροκλίμα της περιοχής στην Αριδαία ευνοεί την καλλιέργεια και η τιμή του λόγω της μεγάλης παραγωγής που δίνει ανά στρέμμα, μπορεί να δώσει ένα ικανοποιητικό εισόδημα.
ΠΗΓΗ: ERT
