Μπορείς να δεις το ποτήρι είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο. Στην πρώτη περίπτωση σκέφτεσαι το ματς στο Γουέμπλεϊ, τι πέτυχες εκεί και τι συνέβη μετά. Το 2-1 έστειλε την εθνική ομάδα στα αστέρια αλλά στη ρεβάνς στο Μαρούσι συνέβη η απότομη επιστροφή στην πραγματικότητα. Τα Τρία Λιοντάρια αν τους «μπεις στη μύτη» είναι έτοιμα να σε κατασπαράξουν, να αντιδράσουν, να δείξουν πως μόνο μια φορά σε κοντινά ζεύγη αγώνων μπορεί να ηττηθούν από ομάδα υποδεέστερη στην παγκόσμια κατάταξη.
Στον αντίποδα, υπάρχει και το μισογεμάτο ποτήρι. Που δεν αποκλείεται να γεμίσει στα προσεχή ματς για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Τι πέτυχε η εθνική σε αυτή την πορεία των έξι αγώνων;
1.Κατάφερε να σημειώσει πέντε νίκες σε έξι μας. Δεν τις λες λίγες, δεν είναι μικρό το ποσοστό. Τουναντίον, ανέβηκε τα σκαλοπάτια της καταξίωσης και μπήκε στις κουβέντες όλων. Οι πρώτο σπόροι ήρθαν από τον Πογέτ. Ας είμαστε όλοι ειλικρινείς. Χάθηκε μεν την άνοιξη μια πρόκριση στα πέναλτι από τη Γεωργία, το σύνολο όμως απέκτησε αρχές και έμαθε να αντιμετωπίζει ισχυρούς αντιπάλους χωρίς να φοβάται αλλά ταυτόχρονα να στέκεται με σθένος και πίστη στο πλάνο.
2.Ο Γιοβάνοβιτς δημιούργησε μια ασπίδα γύρω από τη Γαλανόλευκη. Οντας στο απυρόβλητο της κριτικής, εργάστηκε με σύνεση και μέθοδο, κάλεσε αρκετούς ποδοσφαιριστές, μεγάλωσε τη δεξαμενή και έπεισε τους πάντες πως είναι χρήσιμοι στο σχέδιο. Δεν δίστασε να ρίξει στα βαθιά τον Ζαφείρη (βασικός στην Αθήνα με τους Αγγλους ) και να δώσει την ευκαιρία στον Μουζακίτη να γίνει ο νεαρότερος που φορά τη φανέλα σε επίσημο ραντεβού (εκτός με τη Φινλανδία).
3.Τα ματς με τους λεγόμενους …μικρομεσαίους αντιπάλους είναι αυτά που δίνουν ώθηση. Ξανά. Μόνο εύκολο δεν είναι να νικάς δύο φορές τους Φινλανδούς και άλλες δύο τους Ιρλανδούς. Σκληρές ομάδες, όχι ακριβώς αδύναμες στον χλοοτάπητα, σίγουρα όμως με στοιχεία που απέχουν από το δικό μας στυλ και άρα οι επιτυχίες χαρακτηρίζονται έως και αξιομνημόνευτες.
4.Γαλόνια είναι ο θρίαμβος στο Λονδίνο και η εμφάνιση στο Ελσίνκι και με στυλ «δεν σας βλέπουμε». Το 2-0 με όχι σπέσιαλ απόδοση, σημαίνει απλά «αυτοπεποίθηση». Την καταθέτει η εθνική του Γιοβάνοβιτς. Και γίνεται κάτι που το επισημαίνεις, γιατί δεν έπεσε το ηθικό μετά τη σφαλιάρα από τους Αγγλους αλλά αντέδρασε η εθνική όπως πρέπει να κάνει μια ομάδα με αρχές και ταυτότητα.
5. Αν έλειπε το πρόσφατο ματς στο Ολυμπιακό Στάδιο πολλά θα ήταν διαφορετικά. Η πρωτιά στον όμιλο θα έδινε φτερά. Αλλά στον αντίποδα, ποιος αρνείται πως έχουμε να κάνουμε με μια σούπερ δημοφιλή ομάδα που έφερε πάνω από 60.000 κόσμο στις εξέδρες; Εστω κι αν δεν ήταν όλοι αυτό που λέμε «φανατικοί φίλαθλοι» αλλά παρεισέφρησαν και οι γνωστοί «σελέμπριτις», το ζήτημα είναι πως η εθνική έγινε μόδα και οι πάντες ασχολούνται μαζί της.
6.Ο Γιοβάνοβιτς πήγε καλά στην αποστολή του. Προσαρμόστηκε γρήγορα, έδειξε χαρίσματα επικοινωνιακά και καλή αντίληψη στον πάγκο, ο τρόπος που προσέγγισε τους ποδοσφαιριστές ήταν κάτι που ενθουσίασε το πλήρωμα, ενώ η φωτό του όταν αγκάλιαζε τον Μουζακίτη, υπήρξε αυτό που λέμε «όλα τα λεφτά». Στο εξής, περνά στην επόμενη σελίδα. Γιατί με τα όσα έχει δείξει έως τώρα, ανέβασε ο ίδιος τον πήχη των απαιτήσεων και ο κωδικός «πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο» μοιάζει μια αποστολή που πρέπει να την υλοποιήσει ο συμπαθής προπονητής.