Αναλύσεις και Παρατηρήσεις για την Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας

Έντονα επικριτικός εμφανίζεται ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τα Νέα». Ο τίτλος του άρθρου είναι «Που πάμε;». Ο κ. Σαμαράς τονίζει ότι βρισκόμαστε σε ένα διεθνές σύστημα που αλλάζει ραγδαία, γεγονός το οποίο έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη θέση της Ελλάδας.

«Οδηγούμαστε σε μία αν όχι de jure τουλάχιστον σε μία de facto αλλαγή συνόρων», παρατηρεί ο πρώην πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας πως η Ελλάδα βρίσκεται εκτός των διεθνών εξελίξεων και ο Ελληνισμός «είναι υπό πίεση σε όλα τα μέτωπα». Υπογραμμίζει ότι «υποχωρούμε ή λείπουμε από παντού», αποτυπώνοντας μια ανησυχητική εικόνα για τη θέση της χώρας μας.

Αναφερόμενος στην πολιτική της κυβέρνησης, ο κ. Σαμαράς τη χαρακτηρίζει πολιτική άκρατου κατευνασμού κατά της Τουρκίας. Επισημαίνει επίσης πως ο πρωθυπουργός δεν αντέδρασε επαρκώς στις αμυντικές συνεργασίες που γίνονται μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, παρ’ ότι υπάρχει σωρεία αιτιάσεων κατά της Τουρκίας από το Βερολίνο.

Διεθνές Σύστημα και Θέση της Ελλάδας

«Πού πάμε;» διερωτάται ο κ. Σαμαράς, επισημαίνοντας πως η διεθνής κατάσταση χαρακτηρίζεται από δύο βασικά στοιχεία: την αλλαγή συνόρων και την αναδιάρθρωση της παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων σε διπολικά και τριπολικά κέντρα. Περιφερειακοί και τοπικοί γεωπολιτικοί παίκτες, όπως η Ινδία, η Τουρκία και το Ισραήλ, λειτουργούν με μεγαλύτερη «ελευθερία» από ποτέ, γεγονός που συμβάλλει σε μια ασταθή και επικίνδυνη διεθνή πραγματικότητα.

Η θέση της Ελλάδας σε αυτήν τη «γεωπολιτική καταιγίδα» είναι αποκαλυπτική. Η χώρα μας, παρόλο που θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τα διεθνή γεγονότα προς όφελός της, αποδεικνύεται απούσα. Ο πρωθυπουργός, αντί να αποδείξει την αντίθεση της χώρας σε αμφιλεγόμενες αμυντικές συνεργασίες, φαίνεται να επιλέγει τη συγκαταβατική προσέγγιση.

Η Πολιτική της Ελλάδας και οι Διεθνείς Σχέσεις

Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο κ. Σαμαράς αναφέρει την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Γερμανία, όπου αντιμετώπισε τον καγκελάριο Μερτς, ο οποίος προτείνει αμυντική συνεργασία με την Τουρκία. Η Γερμανία, αν και έχει κατηγορήσει δημοσίως την Τουρκία για πλείστα όσα, προχωρά σε στρατηγικές συμμαχίες που έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές της Ευρώπης. Αντί λοιπόν να εκφέρει μια ισχυρή αντίσταση σε αυτές τις πρωτοβουλίες, η ελληνική πλευρά περιορίστηκε σε υποτονικές προτάσεις για νέους κανόνες.

Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Ιταλία, η οποία έχει προχωρήσει σε αμυντικές συμφωνίες με την Τουρκία. Εδώ, η Ελλάδα και πάλι σιώπησε, παρά τις έκδηλες ανησυχίες. Ο Σαμαράς αναφέρει ότι ενώ η Ιταλία βιώνει πολιτική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση δεν εκφράζει δυναμικά τις θέσεις και τα συμφέροντά της, και περιορίζεται σε εμπορικές συμφωνίες που δεν σχετίζονται άμεσα με την εθνική ασφάλεια.

Γειτονικές Προκλήσεις και Εξωτερική Πολιτική

Τα παραδείγματα δεν σταματούν εκεί. Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έχει δηλώσει δημόσια ότι το «Μακεδονικό» παραμένει ανοιχτό, και η Ελλάδα δεν δίνει τη δέουσα προσοχή. Ο Αλβανός ηγέτης, που αντιμετωπίζει διεθνείς καταδίκες για τις πολιτικές του κατά της ελληνικής μειονότητας, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται με την απαραίτητη σοβαρότητα από την ελληνική κυβέρνηση. Η πολιτική ανευθυνότητα επιβεβαιώνεται με τη συνέχιση της υποστήριξης της Αλβανίας για ένταξη στην ΕΕ, παρά τις επιθέσεις κατά της ελληνικής κοινότητας.

Την ίδια στιγμή, οι ενεργειακές συμφωνίες τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, κρίσιμες για την στρατηγική μας, εγκαταλείπονται. Ο Ταγίπ Ερντογάν, με πρόσφατες δηλώσεις, έχει δηλώσει ότι η Τουρκία θα παραμείνει στην Κύπρο, χωρίς να υπάρξει καμία αντίκρουση από την ελληνική πλευρά.

Οι παρεμβάσεις της Τουρκίας στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, μαζί με την αδυναμία μας να αναλάβουμε πρωτοβουλίες και να συμμετάσχουμε ενεργά σε διπλωματικές επαφές, υποδεικνύουν μεγάλες ελλείψεις στην ελληνική εξωτερική πολιτική.

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ότι κανείς δεν παίρνει την Ελλάδα στα σοβαρά. Παρά τις γεωπολιτικές της θέσεις, η Ελλάδα παραμένει απών από σημαντικές συζητήσεις και αποφάσεις που την αφορούν άμεσα.

Η τρέχουσα πολιτική εξωτερικών σχέσεων δεν αντανακλά τις επιθυμίες και τις ανησυχίες του ελληνικού λαού. Η διακυβέρνηση δεν φαίνεται να προέρχεται από την εκλεγμένη βάση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά από μια κεντρική πολιτική που αντιμετωπίζει την άμυνα και την εξωτερική πολιτική με ελλιπή σοβαρότητα.